(अनुवाद कविता )

रहनु वा नरहनु, प्रश्न त्यति नै हो        

     
 – विलियम शेक्सपियर 
(अनुवादक : डा. रुपक श्रेष्ठ)

हो,
रहनु वा नरहनु, प्रश्न त्यति नै हो भद्रता देखाएर 
फाँसीको फन्दामा लत्रिएर 
अनगिन्ति तीरहरु सहेर 
अपमानित र प्रताडित भएर बाँच्नु 
वा 
यो भवसागर दु:खको बिरुद्दमा हतियार उठाउनु ?
सिध्याऊँ प्रतिरोधमा तिनीहरुलाई ? 

मार्नु भनेको मर्नु हो, 
निदाउनु अर्थात नरहनु हो; 
अनि निदाउनु भनेको आफू सँगसँगै 
मनका हजारौँ
पिडा र कष्टहरुको अन्त्य गर्नु पनि हो 
यो शरीर नष्ट हुनकै लागि हो,
नष्ट हुनु नै धर्म हो यसको 
मर्नकै लागि, निदाउनकै लागि बनेको यो
निदाउनु: सपनाको सम्भावना पनि हो

सपना संघर्ष पनि हो;
अनि चीरनिद्रामा के सपना देख्न खोज्नु 
बरु
यस मृत्युचक्रलाई लतारेर गएपछि 
एकछिन त सुस्ताउन सकिएला
त्यहिँ नै सम्मान होला बरु 
यो आत्मा र जिन्दगीको ! 

( ह्याम्लेट (अँक: ३, दृश्य: १, हरफ: ५६-७०)

( अनुवादक अनेसासको केन्द्रीय सल्लाहकार हुनुहुन्छ )