( कविता) ठुले देश बिर्सिदैन  धितो राखेर आफ्नै पुर्खौली विरासत बाध्यताको विमान चडेर पर्देशिएको हुँ हजुरले सोचेको यत्ति त हो भुलेर आफ्नै देशको माटो बिर्सिएर आफ्नै गाँउको परिवेश यो ठुले

मेरो एउटा साथी छ # रमेशराज पौडेल   मेरो एउटा साथी छ, ऊ म भन्दामाथि छ । ऊ धनको दुनियाँमा रमाएको छ म मनको दुनियाँमा हराएको छु। ऊ र म

(कविता) पानीका छाल र मनका छाल —नम्रता गुरागाईं   पानीका छालजस्तै मनका छालपनि उठदै, बस्दै गर्छन ठोकिंदै, फर्कदै गर्छन पानीको छालले हुत्याउदै किनारमा ल्याएको अथाह वस्तुजस्तै मनको छाललेपनि जीवनका बग्रेल्ती

(कविता) भाँडेर आफ्नै घर राजेन्द्र श्रेष्ठ ‘राज”   ( छन्द-शार्दूलविक्रीडित)   बारम्बार लुछाचुँडी र फुटले बण्डा गरे देश यो स्वार्थैस्वार्थ बढ्यो अपार गतिले नेतृत्व निष्काम भो रित्तो भो सबले लुटेर