(कविता) लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा  प्रा. धर्मराज कोइराला   आकाश ओढ़ी सितारा गन्छौ टल्किने जुहार धर्तिका रंग मिलाई उड्ने कल्पना अपार॥१॥ तिम्रो व्रह्माण्ड घुम्ने कल्पना अपार ॥॥ सागर भन्दा विशाल छाती प्रकृति

(कविता) कामना ~कमला न्यौपाने   यतिबेला म मेरो कविताको क्यानभासमा  देशको नक्सा कोर्दै छु  माटोको गीत गाउँदै, हिँड्दै छु  सृजनाका कसीले नेपालको श्रृङ्गारमा लाग्दैछु  देशलाई मुटुमा राखेर   कर्णाली र सुनकोसीको नीलो

(कविता) आमा  गोमा रेग्मी (छन्द: उपजाति)   के शब्द लेखी गुणगान गाऊँ वात्सल्य तिम्रो कसरी बताऊँ निःस्वार्थ सेवा, अनमोल माँया आमा तिमी शीतल छत्रछाया।। नौ मास तिम्रो प्रिय कोखभित्र बोकेर

विचारको नक्शा –कमला तामाङ बन्द आँखामा फगत देखावटी नक्शा अनुहारमा टाँसी सिरानीमा अडेस लागेर एउटा जाबो टाउकोभित्रको अस्थिर मस्तिष्कले दौडाइरहन्छ विचारका दिशाहीन निरंकुश घोडाहरू मानौं अश्वमेध यज्ञको विचारहरूको एक हूल

  (अनुवाद कविता ) रहनु वा नरहनु, प्रश्न त्यति नै हो                – विलियम शेक्सपियर  (अनुवादक : डा. रुपक श्रेष्ठ)   हो, रहनु वा नरहनु, प्रश्न त्यति नै हो भद्रता देखाएर  फाँसीको फन्दामा लत्रिएर  अनगिन्ति तीरहरु सहेर  अपमानित र प्रताडित भएर बाँच्नु  वा  यो भवसागर दु:खको बिरुद्दमा हतियार उठाउनु ? सिध्याऊँ प्रतिरोधमा तिनीहरुलाई ?  मार्नु भनेको मर्नु हो,  निदाउनु अर्थात नरहनु हो;  अनि निदाउनु भनेको आफू सँगसँगै  मनका हजारौँ पिडा र कष्टहरुको अन्त्य गर्नु पनि हो  यो शरीर नष्ट हुनकै लागि हो,

(कविता) आज म जागेको छु … सानुराजा श्रेष्ठ अन्जान हिंड्न जानेपछिको जीवन दौडिनु रहेछ, केही सोच्न नपाउँदै कुनै कुरा बुझ्न नपाउँदै दौडिहाल्नु पर्ने रहेछ, समस्याग्रस्त जीवनबाट भाग्नु पर्ने रहेछ ।