‘यात्राको लय’मा प्रदीपका साहित्यिक पदचाप आफूले जे भोगेका छन् नि, पाठकलाई पनि आफैँले भोगे झैँ भान पारी जुरूक-जुरूक पार्ने ल्याकत प्रदीपका नियात्राहरूले राख्दछन् ।   ‘यात्राको लय’ ले आफूलाई अब्बल साबित

फूलबुट्टे बादल  ः फूलपत्रे धरती                                                  

गजल पहिले मुरी सोर्ने हात, अचेल मात्र माना टिप्छ। कठै! किसान खेती गर्छ, दलाल उस्को खाना टिप्छ।। आखाँसामु एउटा भोको, परेवा डुल्दैछ रन्थनिदै झुक्किएर होला शायद, बालुवाका दाना टिप्छ।। कृत्रिम